วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2558

เรื่องสั้น: บีบ

เรื่องสั้นที่ลองทำดูจริงๆจังๆ
"บีบ"

เด็กหญิงสองคนเหยียบย่ำอยู่บนพื้นหญ้าที่แห้งอับเฉาประหนึ่งว่าเป็นศพที่พึ่งถูกรถชนตายไปหมาดๆแล้วยังไม่ได้ฉีดฟอร์มาลีนจนกระทั่งศพนั้นโชยกลิ่นเหม็นเน่า ดวงดาวทอแสงสว่างไสวระยิบระยับในยามราตรีรัตติกาล ดวงดาวชั่งสวยงามนักต่างจากดวงตาที่สิ้นหวังไร้เรี่ยวแรง หดหู่อ้างว้างไม่มีทิศทางในทุกๆก้าวที่เหยียบย่ำผ่าน คล้ายกับว่าหนทางที่พวกเธอเดินนั้น เป็นหนทางนำไปสู่หลุมดำที่มิดมิดดั่งหลุมแบล็กโฮลขนาดใหญ่ที่แสนลึกลับดูน่ากลัว เมื่อมองผ่านเข้าไปที่นัยตาทั้งคู่ ความขัดแย้งในตัวเอง ความกระวนกระวายในจิตใต้สำนึกที่ไม่มีผู้ใดเข้ามารับรู้ได้ถึงภาวะความหลั่กหลั่นที่อยู่ในจิตใต้สำนึกที่ลึกเข้าไปข้างใน ยังไม่พอ มันคว้านลึกเข้าไปอย่างถึงที่สุดในจิตใจ หลังจากที่ชั่งใจอยู่สักพักหนึ่งเด็กผู้หญิงผู้พี่ ค่อยๆล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายที่ผุพัง เนื้อผ้าข้างในขาดยุ่ยรุ่งริ่งไม่มีชิ้นดีดุจดังเศษซากของผีเน่าที่คอยตามหลอกหลอนเธออยู่ตลอดเวลา เธอหยิบของสิ่งหนึ่งจากกระเป๋า เด็กหญิงผู้น้องมีนัยน์ตาที่หมองเศร้าซ่อนเร้นถึงบาดแผลของความเจ็บปวดฝังรากลงลึกไปในส่วนที่มิดมิดที่สุดในหัวใจที่บอบบางพร้อมที่จะสูญสลายไปได้ทุกเมื่อ เธอรับของที่พี่เธอส่งมาให้อย่างยินดี พวกเธอก้าวต่อไปเรื่อยๆวกวนอยู่ภายใต้จิตใจที่ขัดแย้งอย่างไม่รู้จบ

ถ้วยชามวางระเกะระกะรกรุงรัง ครอบบรรดาเศษสลักเชื้อโรคนับพันธ์ชนิดติดอยู่ที่ผนังและพื้นห้อง สว่างวาววับราวกับมีตัวตนอยู่สัมผัสได้กับกลิ่นอายของความโสมม คราบหยากไย่ยังคงความเด่นชัด เสื้อผ้าที่ส่งกลิ่นเหม็นอับคล้ายกับวิญญาณของเศษซากหนอนเน่า ยังสัมผัสได้ในทุกอณูของเสื้อผ้า ขวดเหล้าวางเกลื่อนกลาดดาษดื่นอยู่ที่ประตูที่ชำรุดทรุดโทรม ยากหยั่งถึงที่จะเรียกว่ามันคือส่วนหนึ่งของตัวบ้าน

หลังจากทับทิมไปกู้เงินจากเจ้าหนี้นอกระบบเมื่อสามเดือนก่อนเหตุการณ์ในครั้งนั้นทับทิมไม่ต่างอะไรกับนกน้อยปีกหักที่ไม่สามารถโบยบินโหยหาอิสระภาพได้อีกต่อไปแล้ว ทุกอย่างดูเปลี่ยนไปเสียหมด ร้านรับจ้างซักรีดกิจการที่กำลังจะไปได้สวยก็มีอันต้องปิดตัวลงไป อนาคตครอบครัวที่แสนสุขอย่างที่เฝ้าถวิลหามีอันต้องอันตธานหายไปในชั่วพริบตา ที่ดินที่นำไปจำนองเพื่อชำระหนี้ที่กองทบขึ้นเรื่อยๆก็สูญสิ้นมลายอย่างไม่มีวันกลับมา กองหนี้ที่แสนทุกข์ทนนักหนาเพิ่มพูนงอกเงยเรื่อยๆหนี้สินประเดประดังเข้ามาใส่อย่างไม่รู้จบรู้สิ้น ลูกสาวทั้งสองคนของทับทิมต้องออกจากโรงเรียนอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งคู่เป็นเด็กที่เรียนอยู่ในเกณฑ์ดี ซ้ำยังเคยได้รับรางวัลชนะเลิศการโต้วาทีในหัวข้อศิลปะร่วมสมัยใหม่ซึ่งเป็นอีกหนึ่งความประทับใจของเด็กหญิงทั้งสองคน

ทุกอย่างหายไปเด็กหญิงทั้งสองคนต้องหลบๆซ่อนๆจากเจ้าหนี้ที่ตามมาทวงหนี้ สภาวะความหวาดกลัวนำมาซึ่งฝันร้ายที่ยากเกินพรรณณาถึงได้ ก่อให้เกิดความหวาดระแวงที่ซ้อนทับกันอยู่ในจิตใจของทั้งคู่อย่างหลีกหนีไม่พ้น หลังจากมีหนี้กองโต ทับทิมอึดอัดกระวนกระวายใจอย่างถึงที่สุด ราวกับถูกใครบางคนกดหัวเธอจมน้ำซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างบ้าคลั่ง เธอทะเลาะกับสามีเป็นประจำ เธอถูกสามีทุบตีจนใบหน้าที่บอบบางเขียวช้ำปูดบวมคล้ายกับลูกมะกรูดน่า ช่างดูน่าสะอิดสะเอียนเป็นอย่างยิ่ง ไม่แปลกนักถ้าเธอจะมีเครื่องดื่มมึนเมาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในเวลานี้ เด็กหญิงทั้งสองคนเธอต้องปวดร้าวอย่างถึงที่สุดในจิตใจของพวกเธออยากจะระบายความกดดันนี้ออกไปให้พ้นเสียที เหตุการณ์นี้มันไม่ควรเกิดขึ้น พวกเธอได้แต่เฝ้าภาวนาอ้อนวานว่านี่เป็นเพียงความฝัน ถึงอย่างไรเด็กหญิงทั้งสองก็ไม่สามารถหลีกหนีกับความจริงที่แสนโหดร้ายนี้ได้ ความเชื่อไม่มีวันเปลี่ยนแปลงความจริง
สิ่งแวดล้อมรอบด้านอันสกปรกโสโครก ความเน่าเหม็นในจิตใจที่แฝงเร้น เป็นเนื้อร้ายคอยกัดกินหัวใจอย่างโลภโมโทสัน ความทุกข์ทรมานภายในจิตใจดั่งผีร้ายที่คอยอาละวาด สิ่งแปลกปลอมที่คาดไม่ถึงดึงดันย่างกายเข้ามาอยู่หน้าหุบเหวในใจของพวกเธอแล้ว พวกเธอสับสนกระวนกระวายทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส ก่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่ร้ายแรงและยากที่จะสลัดมันให้พ้นออกไป คงไม่มีอะไรที่น่าพรั่นพรึงไปกว่าการที่ติดอยู่ในวังวนความคิดที่อยากจะโหยหาถึงคำตอบที่แท้จริงในจิตใจของตัวเองเป็นแน่แท้ ความกระอักกระอ่วนใจยังคงท่วมอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ กระบวนการถ่ายทอดถึงคำตอบที่เป็นอยู่ ยากที่จะหยั่งถึง แม้มีเครื่องช่วยหายใจนับสิบห้อยโย้เย๊ระโยงรยางค์อยู่ ก็ไม่อาจรักษาบาดแผลนี้ได้ ปัง!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น