วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2558

เด็กเก็บบอล

i don't (see) you

-นานมาแล้วเมื่อครั้งไปดูบอล...ผมเห็นเด็กเก็บบอล เขาจ้องมอง ตั้งสมาธิดูการแข่งขันฟุตบอลอย่างจดจ่อ เขาขยับพลางหันหน้าซ้ายขวาไปมานัยตาของเด็กหนุ่มจ้องมองไปที่ลูกฟุตบอลที่ผสานไปด้วยความแรงที่ปะทุจากผู้เล่น ความสนใจแฝงเร้นเข้ามาอยู่ในแววตาของเด็กหนุ่มคนนั้นเหมือนมันไม่เคยจางหายไปไหน

-เด็กหนุ่มยังคงเฝ้ามองต่อไป พลางเก็บลูกฟุตบอลในยามที่ลูกบอลออกนอกสนามหญ้าแห่งความฝัน,โรยราพัดไปตามแรงเหวี่ยงของเท้า บางครั้งเด็กหนุ่มมักจะได้ลายเซ็นของนักฟุตบอลคนโปรดของเขาเมื่อแข่งเสร็จแล้วก่อนใครอื่น อย่างไร-ก็ตามมันไม่สลักสำคัญเท่ากับช่วงระยะเวลาที่เด็กหนุ่มได้จ้องมองไปยังสิ่งที่เขาชื่นชอบ

บางครั้งการที่เราเฝ้ามองในสิ่งที่ตัวเองชอบ มันก็ไม่ต่างจากเด็กหนุ่มคนนี้เท่าไรนัก เราจะหมั่นกระทำมันไปซ้ำๆ โดยไม่มีมุมของ"เวลา"มาเป็นเงื่อนไข อยู่ในโลกที่หมุนซ้ำๆอยู่ในความคิดของตัวเองอย่างไม่รู้จบ ถึงกระนั้นก็มีความสุขดีแล้วไม่ใช่หรือ?

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น